Այս պատմվածքը` մի տղայի և ժամանակավորապես փոխարինող ուսուցչուհու մասին է։
Մարդու ներսում , երբ դատարկություն է տիրում, ցավ է ապրում և գտնվում է անորոշ վիճակում, նա չի կարող ծիծաղել։
Նա ինչքան էլ փորձի թաքցնել, միևնույն է, տխրությունը աչքերում երևալու է։ Ժամանակավորապես փոխարինող ուսուցչուհին , այդպիսին էր։ Նման մարդկանց պետք է աջակցել, և հոգու ներդաշնակություն թափանցել, որպիսի միայնակ չզգալ։
Ծիծաղը` այնպիսի հատկություն է, որ երբեմն անկառավարելի է դառնում։
Ծիծաղով մարդիկ ավելի գեղեցիկ և ներդաշնակ են թվում։ Ստիպողաբար ծիաղ չի լինում , ինչպես որ ուսուցչուհին էր ստիպում տղային։ Տղան այն մարդկանցից էր, որ իրենց մոտ ինքնաբերաբար է ստացվել ծիծաղելը։
⚽🏆Հրաչյա Աբգարյան 